Molen ‘de Windvang’ is gebouwd op een lichte verhoging ten westen van het stadje Goedereede. De bouw van de molen is vrij bijzonder, omdat de maalzolder zich bevindt op de eerste verdieping en alleen te bereiken is met een van de twee buitentrapjes. Op de begane grond was heel vroeger de woning van de molenaar gevestigd. Het enige wat nog over is van deze woning is het woonkamerraam op het zuidoosten, daarnaast is het nu nog steeds alleen mogelijk om via de buitentrapjes boven te komen. Dat maakt deze molen een unieke molen, want dit is op geen enkele andere molen meer van toepassing. 

Volgens de baard van de molen is hij gebouwd in 1791, echter is na grondig onderzoek gebleken dat dit niet zo geweest kan zijn. In het jaar 1717 was er een zeer zware storm aan de kust van Nederland. Onder andere de molens van Goedereede, Nieuwenhoorn, Rockanje en Brouwershaven waaiden om. Deze zogenaamde standerdmolens moesten worden herbouwd, maar dit zouden stenen grondzeilers worden. De bovengenoemde molens hebben na onderzoek allemaal, net zoals ‘de Windvang’ twee buitentrapjes en een woning op de begane grond gehad. De molen van Nieuwenhoorn werd in 1717 gebouwd, die van Rockanje in 1718 en de molen van Brouwershaven in 1724. In het resolutieboek van Brouwershaven staat dat de burgemeester van Brouwershaven in 1723 naar Goedereede is gegaan, om daar een net nieuwgebouwde ronde stenen molen te bezoeken, die gebouwd zou zijn door Ewout de Man, molenmaker te Geervliet en Pieter van den Boogaart, metselaar te Spijkenisse. De reden van dit bezoek was dat er in Brouwershaven een soort gelijke molen gebouwd moest worden. Deze is er een jaar later gekomen. Er heeft in 1723 dus een molen gestaan die heel erg lijkt op de huidige molen, daarnaast is het vreemd dat de bovengenoemde molenmaker en metselaar eerst twee molens bouwden in 1717 en 1718, maar dan vervolgens die van Goedereede in 1791. Wij hebben geconcludeerd dat deze molen gebouwd is in 1719, de laatste twee cijfers dus omgedraaid. Dit werd bevestigd toen wij de bouwvergunning van de molen in het archief vonden, die in 1718 is verleend. 

De molen was tot 1953 in bedrijf, daarna is de molenaar naar een vlakbij gelegen schuur verkast, om daar elektrisch verder te malen. De molen raakte in verval en heeft ruim 20 jaar stil gestaan. In 1971 kwam hier verandering in en is men een grote restauratie gestart. Sinds 1973 is de molen weer op vrijwillige basis in bedrijf. Sindsdien draait de molen vrijwel iedere week en wordt er af en toe voor veevoer gemalen. In 2005 heeft het gevlucht een grote opknapbeurt gehad en in de loop der jaren zijn er meer restauratiewerkzaamheden uitgevoerd.