De molenbiotoop van de Bernissemolen
Net zoals dieren hebben molens ook een biotoop. Hiermee wordt de omgeving van de molen bedoeld. De biotoop moet zo vrij en open mogelijk zijn, zodat de molen voldoende wind kan vangen. Vroeger betaalde de molenaar ieder jaar een vast bedrag, om het windrecht te pachten, zo zorgde hij ervoor dat er geen bomen en hoge bebouwing in de nabije omgeving van de molen werd geplaatst.
Nu zit dat wel anders, in de tijd dat de molens niet meer in gebruik waren, werd de omgeving van de molen behoorlijk beplant en volgebouwd, met vervelende gevolgen van dien.
Ook de biotoop van de Bernissemolen was vroeger helemaal vrij. Er stonden geen bomen en de huizen mochten niet hoger zijn dan de stelling van de molen. Dit is aan de huizen nog steeds te zien: alle daken zijn even hoog als de stelling.
Echter zijn er rond 1940/50 (terwijl de molen nog in bedrijf was) heel veel bomen vlakbij de Bernissemolen geplant. Deze bomen zijn nooit tegengehouden, omdat de molen pas in 1990 weer begon met draaien. De bomen zijn nu uitgegroeid tot, in de zomer, een enorme windmuur. Dit betekend dat wij, wanneer de bomen in blad staan, op bepaalde windrichtingen heel slecht wind kunnen vangen.
​
Vooral op de zuidwest tot noordkant zijn de bomen hoger dan de as van de molen, dat wil zeggen dat alleen de bovenste molenwiek wind vangt, waardoor er hele vreemde krachten op de bovenas van de molen komen.
​
Wij zijn druk bezig om dit groen terug te dringen, zodra de bomen dood gaan door ziekte, mogen er niet opnieuw bomen geplant worden, die hoger dan de stelling worden.